Μην το κάνεις όπως ο Γιωργάκης!

Τα dont's της πολιτικής ζωής...

 Ακούγοντας για πρώτη φορά την παρακάτω είδηση, συνειρμικά σκέφτηκα ότι μας κάνει πλάκα ο Θεός. Ή αν όχι ο Θεός -άλλον καημό δεν είχε- το Χάρβαρντ. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς. Το δημοσίευμα στο Newsit. gr το αναφέρει ρητά:

"Μεγάλη ζήτηση καταγράφεται για τον Γιώργο Παπανδρέου προκειμένου να παρακολουθήσουν τα μαθήματα που κάνει ο πρώην πρωθυπουργός στο Ινστιτούτο Πολιτικής στο Χάρβαρντ. Το αποτέλεσμα είναι το πανεπιστήμιο να αναγκάζεται να βγάλει σε κλήρωση(!) τις τελευταίες θέσεις, καθώς σύμφωνα με ανακοίνωση του Ινστιτούτου Πολιτικής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, λόγω της «απίστευτα υψηλής ζήτησης» από τους φοιτητές για να συμμετάσχουν στη σειρά σεμιναρίων «(Re)designing Europe» του κ. Παπανδρέου, η συμμετοχή στις επόμενες συνεδρίες που θα ξεκινήσουν από τις 15 Οκτωβρίου θα γίνουν με κλήρωση και ουρά αναμονής. Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με ανακοίνωση του πανεπιστημίου ο κ.Παπανδρέου θα μιλήσει στο John F. Kennedy, Jr. Forum μέσα στο εξάμηνο και η εκδήλωση θα είναι ανοικτή στο κοινό".

Κι έρχομαι, λοιπόν, εγώ να σας ρωτήσω τώρα. Τί ακριβώς θα μας διδάξει ο κ. Παπανδρέου στο πλαίσιο του μαθήματός του;

1000 και 1 τρόπους να γίνεις ο αποδιοπομπαίος τράγος ή μήπως 100 μαγικοί τρόποι να πιάσεις σκατά -συγχωρέστε με- και να τα κάνεις...σαλάτα;

Αν θεωρήσουμε ότι διδασκαλία είναι η μετάδοση της γνώσης από έναν δάσκαλο σε έναν μαθητή με σκοπό την αφομοίωση αυτής της γνώσης από τον μαθητή, με ποιο από όλα να πρωτοτρομάξω εγώ; Με το ότι θα θεωρηθεί δάσκαλος ο Γιωργάκης ή με το ότι θα είναι μαθητές νέα παιδιά που ψάχνουν απεγνωσμένα παραδείγματα προς μίμηση; Κι αν ο Γιωργάκης αποτελεί παράδειγμα, μήπως να συμφωνούσαμε μια ώρα αρχύτερα ότι είναι "παράδειγμα προς αποφυγή"; Ποια γνώση καλείται να μεταλαμπαδεύσει αυτός ο άνθρωπος; Ποια και σε ποιους, Παντοδύναμε Θεέ μου;

Τα μάθατε; Οι τελευταίες θέσεις για να παρακολουθήσουν οι φοιτητές την ομιλία του θα μπουν σε κλήρωση. 

Στην ίδια κλήρωση που μπήκαν οι ζωές μας, κ. Παπανδρεου;

Στην ίδια κλήρωση που μπήκαν τα όνειρά μας;

Αυτό να διδάξετε. Κι εσείς. Και οι προκάτοχοί σας. Και τα σημερινά καλόπαιδα που σας διαδέχτηκαν. Αυτό να διδάξετε. 

Κεφάλαιο 1: Πώς παίζετε στα ζάρια την καθημερινότητα ενός λαού. 

Κεφάλαιο 2: Πώς χάνετε στα χαρτιά τις ελπίδες της νέας γενιάς. 

Κεφάλαιο 3: Πώς τζογάρετε με τους κόπους και τις θυσίες μιας Ελλάδας. 

Μόνο που σας προτείνω να το κάνετε εκτός. Εκτός συνόρων. Εμείς πήραμε το μάθημά μας. (Αν το πήραμε...) Εμείς μείναμε μεταξεταστέοι για να μπορείτε εσείς να το παίζετε σήμερα καθηγητάδες ή πιο σωστά καθηγηταράδες. "Εμείς", βλέπετε, δεν ήμασταν στην εξεταστέα ύλη σας... Είχατε ανώτερες βλέψεις!

Με αγάπη, 

Βίλυ