Kariera, skywalker, indeed, κλπ, κλπ, κλπ...
Κάθε μέρα στο mail μου λαμβάνω τα newsletters τους.
Ψάχνω εργασία. Ψάχνουν εθελοντές.
Νέα τάση. Νέα μόδα. Νέα πολιτική.
Δεν είμαι υπέρ των γενικεύσεων.
Όταν, για παράδειγμα, το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΧΩΡΙΟ SOS ζητάει εθελοντές, σημαίνει ότι υπάρχει επιτακτική ανάγκη. Δεν το κρίνεις. Δεν το αμφισβητείς. Ξέρεις την ιστορία τους, γνωρίζεις το παρελθόν τους, κι αν σε παίρνει, είσαι έτοιμος να βοηθήσεις, με τον τρόπο που μπορείς, για να είσαι περήφανος και για το μέλλον τους.
Τί γίνεται, όμως, όταν κάποιοι στη λογική του ¨βρήκαμε παπά, ας θάψουμε πέντε-έξι¨, βάζουν αβέρτα αγγελίες για εθελοντική εργασία;
Το αποκορύφωμα ήταν όταν έπεσε στα χέρια μου μια αγγελία ενός περιοδικού.
Ζητούνται εθελοντές να....., να...., να.....
Και τί δε ζητούσε... Πτυχία... προϋπηρεσία... γνωριμίες... διάθεση...
Άλλο ήταν, όμως, το αποκορύφωμα. Υπήρχε ένα πεδίο, το οποίο έγραφε με bold χαρακτήρες:
Τί θα κερδίσεις!
Η απάντηση, απολαυστική.
Ηθική ικανοποίηση, προϋπηρεσία, γνωριμίες.
Τι λες, πουλάκι μου; Πρώτον, για να με προσλάβεις, θεωρείς απαραίτητη προϋπόθεση την προϋπηρεσία και τις γνωριμίες μου. Τί παραπάνω θα μου προσφέρεις εσύ πια;
Δεύτερον, εγώ θα κερδίσω ηθική ικανοποίηση. Εσύ δεν μας είπες τί θα κερδίσεις...
Κάποτε υπήρχαν άγραφοι νόμοι. Πήγαινες, λοιπόν, σε ένα περιοδικό και ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι ΔΕΝ θα πληρωνόσουν. Εννοείται ότι θα φιλούσες κατουρημένες ποδιές, εννοείται ότι θα πλήρωνες κιόλας, εννοείται ότι ήλπιζες πως κάποτε θα έρθουν καλύτερες μέρες, εννοείται ότι δεν ερχόντουσαν. Εννοείται ότι έλεγες πως για κάποιο λόγο γίνονται όλα, εννοείται ότι όντως υπήρχε αυτός ο λόγος.
Κάποιος έπρεπε να βγάλει την λάντζα, κάποιος έπρεπε να κάνει τη βρωμοδουλειά. Και, μάντεψε, αυτός ο κάποιος ήσουν εσύ.
Και μετά, πίστεψέ με, θα σε πετούσαν σαν την τρίχα από το ζυμάρι. Γιατί σε αυτές τις δουλειές όταν πας να σηκώνεις το κεφάλι, πάντα βρίσκεται κάποιος να σε βάλει στη θέση σου. Συνήθως, σε μια θέση που δεν θα απειλεί τη δική του.
Δε σας κρύβω ότι μέχρι τώρα είχα πολλά αφεντικά που πίστευαν ακράδαντα στον εθελοντισμό.
Των άλλων, βεβαίως-βεβαίως...
Κλείνοντας, θέλω να σας ενημερώσω ότι εάν μπείτε σήμερα στις γνωστότερες μηχανές αναζήτησης εργασίας, αγγελίες για εργασία (βλ. και πληρωμή) δε θα βρείτε.
Το πολύ-πολύ καμιά αγγελία για την Avon, το πολύ-πολύ καμία αγγελία για ακόμα μία No1 εταιρεία που φημίζεται για το σύστημα πυραμίδας του. Μόνο που σήμερα αυτή η γνωστή σε όλους μας ¨πυραμίδα¨ φοράει άλλη μάσκα. Πιο λαμπερή, πιο...έξυπνη, εάν δεν είσαι εσύ ιδιαίτερα υποψιασμένος.
Το πολύ-πολύ καμιά αγγελία για την Avon, το πολύ-πολύ καμία αγγελία για ακόμα μία No1 εταιρεία που φημίζεται για το σύστημα πυραμίδας του. Μόνο που σήμερα αυτή η γνωστή σε όλους μας ¨πυραμίδα¨ φοράει άλλη μάσκα. Πιο λαμπερή, πιο...έξυπνη, εάν δεν είσαι εσύ ιδιαίτερα υποψιασμένος.
Αντιθέτως, δεν θα ξέρετε πού να πρωτοπάτε για να προσφέρετε τις εθελοντικές σας υπηρεσίες.
Συμβουλή μου; Προσοχή!
Αν θέλετε να γίνετε εθελοντής, επιλέξτε τον κατάλληλο φορέα.
Αυτόν που σας έχει όντως ανάγκη...
Αυτόν που δε ψάχνει εθελοντές για να οικοιοποιηθεί την εργασία τους, αλλά δεν έχει άλλη επιλογή. Αυτόν που σας γεμίζει ηθική ικανοποίηση γιατί έτσι νιώθετε καλύτερος άνθρωπος.
Και όχι εκείνον που γεμίζει ηθική ικανοποίηση τους άλλους που επιτέλους θα πίνουν στην υγειά του κορόιδου...
Ψάχνοντας τις παλιές μου αναρτήσεις, βρήκα ακόμα ένα μου άρθρο σχετικό με τον κακώς νοούμενο εθελοντισμό: http://moirasou.blogspot.gr/2012/03/blog-post_1322.html
Τώρα που το ξαναδιαβάζω είναι μάλλον λίγο σκληρό. Βλέπετε, όμως, τότε δούλευα εθελοντικά...
Δεν σας ταιριάζουν οι λέξεις ¨δούλευα¨και ¨εθελοντικά¨ πλάι-πλάι;
O νοών νοείτο.
Με αγάπη,
Βίλυ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου