Πρόκληση: 100 πράγματα για εμένα.

Εγώ, μωρό!

Μου ήρθε μήνυμα στο mail μου από έναν άγνωστο αποστολέα.

Έμοιαζε με γράμμα.

Θα μοιραστώ μαζί σας μόνο την τελευταία του παράγραφο, μιας και μου ζήτησε να μην δημοσιεύσω το υπόλοιπο περιεχόμενο της επιστολής του. Mου τα ¨χώνει¨ λίγο, αλλά θα το δεχτώ.

¨Δεν μπορείς να ζητάς από τον κόσμο εκεί έξω να μοιραστεί μαζί σου τις αλήθειες του, όταν μέχρι σήμερα δεν έχεις αναρτήσει στη σελίδα σου άρθρο με τίτλο: 100 random facts about me. Πρόκειται για παγκόσμια τάση και μια σελίδα σαν τη δική σου, δεν επιτρέπεται να μην έχει κάτι αντίστοιχο. Αν δεν μπορείς να βγάλεις εσύ τη ¨μάσκα¨ σου, πώς ζητάς από εμάς να το κάνουμε; Ευελπιστώ να ανταποκριθείς θετικά στην πρόταση-πρόκλησή μου¨.

Έψαξα λίγο το θέμα, διάβασα αντίστοιχες αναρτήσεις στο διαδίκτυο και αποφάσισα να παίξω το...παιχνίδι του άγνωστου αυτού αποστολέα, ακόμα κι αν τελικά δεν είναι τόσο εύκολο, όσο μου φάνηκε στην αρχή.

Το καλό που του θέλω να διαβάσει αυτήν μου την ανάρτηση, γιατί δεν νομίζω ότι θα μπει και κανείς άλλος στον κόπο να το κάνει.

100 αλήθειες για εμένα, λοιπόν...

Όπως μου έρχονται. Χωρίς λογική σειρά. Συνειρμικά.

Πάμε...

1. Είμαι αρρωστοφοβική. Κατά περιόδους κυκλοφορώ αγκαλιά με θερμόμετρα, ιατρικά περιοδικά και με κάθε λογής προληπτικές εξετάσεις.

2. Έχω παθολογική αδυναμία στην αδερφή μου. Μην σκεφτείς να την στεναχωρήσεις, μην διανοηθείς να την πληγώσεις, μην σου περάσει καν από το μυαλό να μου πεις κάτι αρνητικό για εκείνη.

3. Προσπερνάω εύκολα, δεν ξεπερνάω εύκολα. Συγχωρώ πιο εύκολα αυτούς που αγαπάω λιγότερο, πολύ πιο δύσκολα -ίσως και ποτέ- αυτούς που αγάπησα πολύ.

4. Αντιλαμβάνομαι τί μπορεί να σημαίνει ¨εν βρασμώ ψυχής¨. Έχω φτάσει πολύ κοντά.

5. Σχεδόν όλα μου τα ρούχα είναι μαύρα. Οποιοδήποτε άλλο χρώμα πάνω μου μού μοιάζει παράταιρο. Τελευταία κυκλοφορώ με ένα κόκκινο -της φωτιάς- ρολόι, δώρο των καλύτερων μου φίλων στα φετινά μου γενέθλια.

6. Δεν είμαι λάτρης των εκπλήξεων. Προτιμώ να έχω τον έλεγχο των καταστάσεων, εκτός εάν διοργανώτρια είναι η Μαρία, οπότε ξέρω εκ των προτέρων ότι είναι για καλό.

7. Εδώ και ένα χρόνο και κάτι, συχνά πυκνά επισκέπτομαι έναν ψυχολόγο, με τον οποίο μοιράζομαι τις σκέψεις μου. Δεν ήταν τόσο εύκολο όσο νόμιζα, είναι πιο ψυχοφθόρο από ό,τι νομίζεις.

8. Δεν ξέρω πώς να κάνω μακροπρόθεσμα όνειρα. Κάποτε ήξερα...

9. Δεν έχω δίπλωμα οδήγησης αλλά έχω μάθει να οδηγώ formula στο playstation. Εεεε εντάξει, δεν έμαθα, δοκίμασα όμως.

10. Σπούδασα κοινωνιολόγος. Εργάστηκα ως δημοσιογράφος. Φοβάμαι πως μια ζωή θα είμαι γραμματέας.

11. Πρότυπό μου είναι η γιαγιά μου. Την θαυμάζω και σίγουρα δεν θα ήμουν ό,τι είμαι, αν δεν ήταν δίπλα μας όλα αυτά τα χρόνια. Στο ψυγείο της πρωταγωνιστεί το μαγνητάκι που της αγοράσαμε με την αδερφή μου: ¨Ο Θεός δεν μπορεί να βρίσκεται παντού, γι αυτό έστειλε τις γιαγιάδες¨.

12.  Έμαθα πια πως οι φίλοι δεν φαίνονται στις λύπες, στις χαρές φαίνονται. Κι εγώ είχα την τύχη να τους έχω δίπλα μου και στα δυο.

13. Αγαπημένο μου ποτό είναι το...πικάντικο Bloody mary. To σιχαίνονται όλοι αλλά μου το έμαθε ο μπαμπάς μου, κι αυτό από μόνο του φτάνει.

14. Όταν ήμουν μικρή, κάθε Πρωτοχρονιά, καθόμασταν στο μεγάλο χαλί στο σαλόνι με την μαμά και τον μπαμπά μου και σπάγαμε τον κουμπαρά μου. Τότε είχα λεφτά...

15. Παλιότερα ήμουν περισσότερο παρορμητική από ό,τι είμαι σήμερα. Παρόλα αυτά, πάνω στα νεύρα μου λέω πράγματα που ΠΑΝΤΑ εννοώ και ΠΟΤΕ δεν παίρνω πίσω.

16. Αν και υπήρξα κάποτε ¨τσιμπημένη¨ με τον καλύτερό μου (τότε) φίλο, εξακολουθώ να πιστεύω στη φιλία ανάμεσα σε άνδρα και γυναίκα. Εξάλλου, ο Γράβαλος θα είναι πάντα ο καλύτερος φίλος του κόσμου. Όχι, δεν ήμουν με τον Δημήτρη ¨τσιμπημένη¨...

17. Υπάρχουν άνθρωποι από το παρελθόν μου που δεν θέλω να ξανασυναντήσω στο παρόν μου, πόσο μάλλον στο μέλλον μου.

18. Δεν ξέρω να μαγειρεύω καλά, αλλά αν σου μαγειρέψω, θα σε ρωτάω σε κάθε μπουκιά που καταπίνεις αν σου άρεσε. Μπορεί να μην ξέρω να κάνω αυγά, αλλά έχω επιχειρήσει να μαγειρέψω κανελόνια, κλέφτικο, σουτζουκάκια, μεξικάνα και...μακαρόνια.

19. Μια ματιά μου μόνο φτάνει, για να καταλάβεις σε τί διάθεση με πετυχαίνεις.

20. Είμαι εργασιομανής και είναι να μη βάλω κάτι στο μυαλό μου. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην επιτρέψω σε κανέναν άλλον να το εκμεταλλευτεί, όπως συνήθιζαν να κάνουν στο παρελθόν.

21. Η μόνη που ξέρει 100% τη Βίλυ είναι η κολλητή μου, η Μαρία. Ήταν, είναι και ξέρω ότι θα είναι ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ. Ήμουν, είμαι και ΘΑ ΕΙΜΑΙ, πάντα στο ίδιο ακριβώς σημείο.

22. Έχω συλλογή από τετράδια. Αν θέλεις να με καλοπιάσεις, αγόρασέ μου ένα.

23. Αν σε αγαπάω, θα σε ρωτάω κάθε λίγο και λιγάκι εάν με αγαπάς. Είμαι ανασφαλής, τί να κάνουμε;

24. Όταν με πιάνει το παράπονο, θα με ακούσεις να λέω ότι ¨ΘΕΛΩ ΤΗ ΜΑΜΑ ΜΟΥ¨.

25. Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα, ΠΙΣΩ από εμένα. Παλιά φοβόμουν περισσότερο.

26. Στον καθρέφτη στο δωμάτιό μου έχω κρεμασμένη ανάποδα μια αποξηραμένη ανθοδέσμη. Στον καθρέφτη στο δωμάτιό του έχει ένα σημείωμά μου: ¨Σε αγαπώ περισσότερο από χθες  και λιγότερο από αύριο¨.

27. Μικρή δεν έβλεπα ¨παιδικά¨. Έβλεπε ο μπαμπάς μου. Εξαίρεση στον κανόνα μου, η Κάντυ.

28. Κάποτε μου αγόρασαν μια κιθάρα και με έγραψαν στο ωδείο. Η κιθάρα βρίσκεται στο πατάρι και εγώ εξακολουθώ να θέλω να μάθω πιάνο.

29. Είμαι εσωστρεφής όταν θέλω, εξωστρεφής όταν μπορώ...

30. Στο πορτοφόλι μου έχω...αναμνηστικά. Σημειωματάκια, φωτογραφίες, καρτούλες με αφιερώσεις... Ενίοτε και χρήματα.

31. Λατρεύω τις τσάντες και τα πορτοφόλια. Εξαγοράζομαι εύκολα, εάν μου χαρίσεις κάποιο από αυτά.

32. Η Νατασούλα μου στα γενέθλιά μου μού χάρισε την κολώνια Be spontaneous. Νιώθω ότι την έφτιαξαν για μένα.

33. Τα βιβλία του Χόρχε Μπουκάϊ με ηρεμούν. Αγαπημένο μου, ο Δρόμος της Αυτοεξάρτησης. Ποτέ δεν κατάφερα μέχρι σήμερα να είμαι τελείως...αυτοεξαρτώμενη.

34. Μην μου αλλάξεις το πρόγραμμα και μην πάρεις πίσω κάτι που μου έταξες. Σε παιδί και σε παπά, λένε, να μην τάζεις. Κι εγώ, όταν με συμφέρει, είμαι ακόμα παιδί.

35. Όταν ο μπαμπάς μου έφευγε ταξίδι στο εξωτερικό το πρωί, έκανα ότι κοιμόμουν, κι ας μην είχα καταφέρει να κλείσω μάτι όλο το βράδυ. Σιχαίνομαι τους αποχωρισμούς.

36. Τα μαλλιά μου μοιάζουν με αφρικανής και η μύτη μου είναι ολίγον τι στραβή. Τα συνήθισα.

37. Η αδερφή μου επιμένει ότι δεν ξέρω να βάφομαι και εγώ δεν υποστηρίζω, σε καμία περίπτωση, το αντίθετο.

38. Η κολλητή μου κάνει τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να μην περάσουμε έξω από βιβλιοπωλείο. Ξέρει ότι είμαι ικανή να αποθέσω εκεί, έτσι απλά και αβίαστα, όλα μου τα χρήματα.

39. Η ¨Χαρά¨ είναι ένα μέρος της Κρήνης που θεωρούσα ανέκαθεν δικό μου. Δικό μου, των φίλων μου και γενικά των ανθρώπων που αγαπώ. Οτιδήποτε ξένο σε μένα, δε θέλω να βρίσκεται εκεί. Τί θράσσος...

40. Την Αθήνα δεν την άντεξα. Χρειαζόμουν απεγνωσμένα θάλασσα και καθαρό αέρα. Δεν είχα τίποτα από τα δύο. Λες και δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Λες και δεν μπορούσα να είμαι εγώ...

41. Δεν μου αρέσουν οι εκκρεμότητες. Μισώ τις παρατάσεις. Με αγχώνουν οι καθυστερήσεις και οι αναβολές.

42. Η θάλασσα με κάνει ευτυχισμένη. Να την ακούω. Να τη βλέπω. Να τη μυρίζω. Το καλύτερό μου είναι να αφήνομαι ανάσκελα στην αγκαλιά της και να αδειάζω το μυαλό μου. Είναι, όπως συνηθίζω να λέω, το φυσικό μου περιβάλλον. Η αδερφή μου, κάθε φορά που χρησιμοποιώ την άνωθεν ατάκα, με αποκαλεί ευθαρσώς ¨τσιπούρα¨.

43. Γράφω με το αριστερό χέρι. Συνεπώς είμαι ιδιαιτέρως εύστροφη, όπως έλεγαν και οι παλιοί.

44. Δεν θα μου λείψει ποτέ το γλυκό. Δεν ισχύει το ίδιο για τα αλμυρά και τα καυτερά.

45. Ήμουν μη μου άπτου. Είμαι επιλεκτικά ευσυγκίνητη.

46. Είμαι υπέρμαχος της άποψης ¨Τα καλύτερα στη ζωή έρχονται τζάμπα¨. Το ομότιτλο τραγούδι είναι ένα από τα αγαπημένα μου.

47. Έχει βραβευτεί ένα από τα διηγήματά μου από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. Ο τίτλος του ¨Ζητείται αγάπη¨. Εγώ, θέλω να πιστεύω, ότι τη βρήκα...

48. Έχω υπάρξει σκληρή. Πρώτα με τον εαυτό μου.

49. Κάποτε, ένα καλοκαίρι, μάλωσα με μια καλή μου φίλη για τα καλά. Κάναμε περίπου ένα χρόνο για να μιλήσουμε. Δώσαμε μια δεύτερη ευκαιρία στη φιλία μας και σήμερα είναι μία από τις καλύτερες φίλες μου. Δεύτερη και τρίτη και τέταρτη ευκαιρία έδωσα σε έναν κοινό μας φίλο αλλά τελικά δεν άξιζε τον κόπο. Σήμερα, δεν έχουμε σχεδόν καμία σχέση.

50. Δεν ντρέπομαι πια να ζητήσω βοήθεια, όταν τη χρειάζομαι. Δεν ξεχνάω ποιός με βοήθησε, ξεχνάω αυτόματα ποιόν έχω βοηθήσει εγώ με τη σειρά μου.

51. Δεν με συγκινούν οι δεσμοί αίματος όταν δεν συνοδεύονται από κοινά βιώματα ή έστω από έντονα συναισθήματα. Νιώθω ευτυχής και ασφαλής που προέρχομαι από μια βαθιά δεμένη οικογένεια.

52. Φοβάμαι τους εθισμένους ανθρώπους. Γενικότερα τον εθισμό από τον τζόγο, τα ναρκωτικά, το αλκοόλ. Κάποτε προσπάθησα να καταλάβω. Σήμερα δεν μπαίνω καν στη διαδικασία.

53. Αναγνωρίζω ότι έχω κόμπλεξ. Μην παίξεις με τις ευαίσθητες χορδές μου. Γίνομαι απρόβλεπτη.

54. Διατηρούσα χρόνια σχέσεις που με έφθειραν. Έμαθα να αποχωρώ. Οικειοθελώς.

55. Αν με αφήσεις στον ήλιο, θα γίνω σαν αστακός. Δεν είναι καλή ιδέα. Μην ξεχνάς ότι είμαι και αλλεργική στα οστρακοειδή.

56. Δεν ξέρω αν θα γίνω καλή μαμά. Ξέρω ότι ιδανικά θα ήθελα να γίνω η μαμά που έχω.

57. Μου λείπει πάρα πολύ ένας άνθρωπος από την καθημερινότητά μου αλλά αναγνωρίζω ότι έτσι είναι καλύτερα. Μου αρκεί να ξέρω ότι είναι καλά και απαιτώ να ξέρει ότι τον αγαπώ πολύ.

58. Δεν έχω μετανιώσει για πράγματα που έχω πει. Αντίθετα, έχω μετανιώσει για πράγματα που δεν έχω πει.

59. Ο αυχένας μου είναι προβληματικός. Παρόλα αυτά, αρνούμαι να πάρω τα χέρια μου από το πληκτρολόγιο του υπολογιστή μου.

60. Αν ψαχουλέψεις τα mp3 τραγούδια μου, θα βρεις σίγουρα κομμάτια του Ρόκκου και της Μποφίλιου.

61. Δεν διστάζω να μοιραστώ 100 πράγματα για μένα με όσους δεήσουν να τα διαβάσουν. Δεν άργησα να καταλάβω ότι κάποια πράγματα όσο και να τα μοιραστείς, δε θα πάψουν ποτέ να είναι δικά σου.

62. Στην εφημερίδα ¨Μακεδονία¨ απέκτησα μετρικούς από τους σημαντικότερους φίλους μου: τη Νατάσσα, τη Μαρία, τη Χριστίνα και τον Λεόντιο.

63. Όταν αρρωσταίνω, γκρινιάζω. Λίγο περισσότερο από τις υπόλοιπες μέρες.

64. Έχω υπομονή. Εξαντλείται πια εύκολα.

65. Μικρότερη ήμουν καλύτερος άνθρωπος. Όσο μεγαλώνω, γίνομαι πιο σκληρή, πιο αιχμηρή, πιο επιλεκτική, πιο δύστροπη. Δεν είμαι, όμως, το ίδιο απόλυτη. Θα προτιμούσα να είμαι.

66. Αγαπώ τα ταξίδια. Απαραίτητη προϋπόθεση, η καλή παρέα.

67. Την Καβάλα την θεωρώ χωριό μου. Τους παππούδες της Μαρίας, δικούς μου. Στο σπίτι εκείνο έχω κάνει τον καλύτερο ύπνο της ζωής μου.

68. Μια φορά αποφάσισα να μάθω να κεντάω. Μέχρι να τελειώσει, δεν το άφησα από τα χέρια μου.

69. Δεν μπορώ να ακούσω τραγούδι του Πανταζή και του Παντελίδη. Δεν με ενοχλούν οι φωνές τους. Με ενοχλεί που κάθε φορά που τις ακούω, σκέφτομαι τη φυσιογνωμία τους.

70. Πες μου παραμύθι και πάρε μου τη ψυχή. Σαν εκείνα που μου έλεγε, όταν ήμουν μικρή η γιαγιά μου. Όχι σαν αυτά που λένε οι ενήλικοι στους ενηλίκους. Γιατί, σε αυτήν την περίπτωση, από πριγκίπισσα θα μεταμορφωθώ σε δράκο.

71. Δεν θα ήθελα να πάω σε reunion παλιών μαθητών. Δεν νιώθω ότι έχουμε κάτι να πούμε.

72. Επαναπαύομαι εύκολα. Χρειάζομαι ανθρώπους να με ταρακουνάνε. Ευτυχώς, αν χρειαστεί, μου ρίχνουν και χαστούκια.

73. Είμαι πλέον γνωστή και στα ΚΤΕΛ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ. Η κοπέλα με την κόκκινη βαλιτσούλα. 

74. Κάθε Δευτέρα πρωί φεύγω από τη Χαλκιδική με βουρκωμένα μάτια και κάθε Παρασκευή επιστρέφω πάλι εκεί με ένα χαμόγελο έως τα αυτιά.

75. Πέρα από τα συμβατικά χρώματα, μου αρέσει να χρησιμοποιώ και τα λίγο πιο...ιντριγκαδόρικα. Καρπουζί, κομοδινί, ζαχαρί, γκρι αρζάν, βερντενίλ κλπ. Ο Κώστας συγχύζεται.

76. Από την πρώτη έως και την τρίτη λυκείου ίσιωνα τα μαλλιά μου. Οι φίλοι μου ανακάλυψαν ότι δεν ήταν το φυσικό μου όταν πήγαμε πρώτη φορά διακοπές μαζί.

77. Σε έναν καυγά με την αδερφή μου, καταστράφηκε ολοσχερώς το cd του Δάντη. Αφού το βούτηξε πρώτο στο νερό, μετέπειτα το έσπασε. Ήταν πρώτη γυμνασίου. Δεν αγόρασα ξανά cd του Δάντη.

78. Το παρατσούκλι μου στα λυκειακά μου χρόνια ήταν ¨βουνίσια¨. Χωρίς σχόλια...

79. Είμαι ευγενική με τους ευγενικούς. Εύκολα μπορώ να γίνω αγενής με τους αγενείς.

80. Δεν ακούω στο ¨Βασιλική¨. Αρνούμαι πεισματικά. Για ευνόητους λόγους...

81. Σκέφτομαι συνειρμικά. Γράφω συνειρμικά.

82. Είμαι ερωτευμένη πολύ. Αγαπάω πιο πολύ.

83. Δεν με λες ψύχραιμη. Φροντίσω, όμως, να έχω δίπλα μου ψύχραιμους συνοδοιπόρους.

84. Πεισμώνω εύκολα. Εξίσου εύκολα, ξεπεισμώνω.

85. Κάποιοι προτιμούν τα έργα από τα λόγια. Εγώ πάλι θα ήμουν ευτυχισμένη με έναν καλό συνδυασμό.

86. Προτιμώ να περπατώ ξυπόλυτη στο σπίτι. Αν με δεις να φοράω με δική μου πρωτοβουλία κάλτσες μάλλον νιώθω κρυωμένη.

87. Συνηθίζω να διαγράφω όλα τα μηνύματά μου στο κινητό, αμέσως μόλις τα διαβάσω. Απλή συνήθεια. Τίποτα ύποπτο.

88. Δεν πειραματίζομαι εύκολα εάν δεν επιμείνει κάποιος. Όταν τελικά το κάνω, μου αρέσει τις περισσότερες φορές.

89. Η αχαριστία με εξοργίζει. Οι αχάριστοι ακόμα περισσότερο.

90. Δεν φοράω έντονο κραγιόν. Βάφω έντονα συνήθως τα μάτια μου.

91. Δεν θα έκανα τατουάζ στο σώμα μου. Μάλλον...

92. Μυθοποιούσα εύκολα. Απομυθοποιώ ευκολότατα.

93.  Για τους ανθρώπους μου απαιτώ τα...καλύτερα. Δεν συμβιβάζομαι με τίποτα λιγότερο.

94. Μεταξύ μας, το ίδιο και για εμένα.

95. Δεν συνηθίζω να λειτουργώ διεκπαιρεωτικά. Όταν το κάνω, κάτι δεν πάει καλά. Είτε με εμένα, είτε με αυτό που έχω αναλάβει.

96. (Προς τον άγνωστο αποστολέα της πρόκλησης) Δεν φοράω ¨μάσκες¨. Βαριέμαι.

97. Δεν προλαβαίνω να φοβηθώ για το αύριο. Συνήθως, ξοδεύω τον χρόνο μου στο να φοβάμαι για το σήμερα.

98. Αν δεν ήταν ο Δημήτρης και η Χριστίνα, το ανανεωμένο moirasou.org δεν θα κατάφερνα ποτέ να το...χτίσω, όπως θέλω.

99. Όταν...μεγαλώσω, θέλω το σπίτι μου να έχει τζάκι. Να κάθομαι με τον άντρα μου τα βράδια μετά τη δουλειά, να πίνουμε το κρασί μας ενώ έχουμε μόλις βάλει στο κρεβάτι τα παιδιά μας. Ξέρω ότι δεν ζητάω πολλά από τη ζωή, ξέρω ότι μπορεί να μην μου έρθουν όλα όπως θα τα ήθελα.

100. Προτιμώ την Καρέζη από την Βουγιουκλάκη, το θέατρο από τον κινηματογράφο, τη μέρα από τη νύχτα, τα κεριά από τα φώτα, το τάβλι από το σκάκι, τα ελληνικά από τα ξένα τραγούδια, τα ζεστά από τα κρύα χέρια, το κρασί από την μπύρα, το πεπόνι από το καρπούζι, την αρχή από το τέλος. Αλλά δεν περνάνε όλα από το δικό μου χέρι.

Ουφ, τα κατάφερα.

Έφτασε, άραγε, κάποιος από εσάς που διαβάζετε μέχρι το 100;

Τολμήστε να το κάνετε κι εσείς, έστω στο ημερολόγιό σας. Θα μάθετε πράγματα για εσάς.

Με αγάπη,

Βίλυ