Λόγια του Έρωτα

Από το βιβλίο Λόγια του Έρωτα του Guy de Maupassant

Γλυκό μου ΡΩΜΑΛΕΟ ΠΕΤΕΙΝΑΡΙ,

Δε μου γράφεις πια, δε σε βλέπω πια, δεν έρχεσαι πια. Έπαψες λοιπόν να μ' αγαπάς; Γιατί; Τί σου έκανα; Πες μου σε παρακαλώ, γλυκιά μου αγάπη! Εγώ σ' αγαπώ πολύ, πολύ, πολύ! Θα ήθελα να σ' έχω πάντα κοντά μου, όλη μέρα στην αγκαλιά μου, και να σε φωνάζω "καρδιά μου", "αγαπημένε μου γατούλη", αλλά και μ' όλα τα γλυκά ονόματα που μου έρχονται στο κεφάλι. Σε λατρεύω, σε λατρεύω, όμορφό μου κοκοράκι.

Η κοτούλα σου, Σοφί

Η απάντηση: 

Καλή μου φίλη,

Δεν θα καταλάβεις τίποτα από όσα σου γράφω. Δεν πειράζει. Αν τούτο το γράμμα μου πέσει, κατά τύχη, στα χέρια μιας άλλης γυναίκας, ενδεχομένως και να την ωφελήσει! Αν ήσουν κωφάλαλη, θα σε αγαπούσα αναμφίβολα για καιρό, για πολύ καιρό! Το κακό είναι ότι μιλάς, αυτό είναι όλο. [...]
Στον έρωτα, κατάλαβέ το, κάνουμε πάντοτε τα όνειρα να τραγουδούν αλλά, για να τραγουδήσουν, δεν πρέπει να τα διακόπτουμε. Έτσι, αν μιλάμε ανάμεσα σε δυο φιλιά, διακόπτουμε πάντα το τρελό όνειρο της ψυχής, εκτός κι αν προφέρουμε λόγια εξαίσια, τα εξαίσια λόγια όμως δεν βγαίνουν από το μυαλουδάκι των όμορφων κοριτσιών. [...]
Από την ημέρα που άνοιξες τη βρύση με τα γλυκόλογα, αυτό ήταν για μένα, φίλη μου, το τέλος.
Μερικές φορές, φιλιόματαν για πέντε λεπτά, παραδομένοι σε ένα μόνο ατελείωτο, παθιασμένο φιλί, παραδομένοι σε ένα από κείνα τα φιλιά που μας κάνουν να κλείνουμε τα μάτια λες και από φόβο μήπως μας ξεγλιστρίσουν αν τυχόν κρυφοκοιτάξουμε, λες κι από επιθυμία να τα διατηρήσουμε όσο γίνεται ανέπαφα στη βυθισμένη στο σκοτάδι ψυχή μας που κάτι τέτοια φιλιά ανταριάζουν. Ύστερα, σαν χώριζαν τα χείλη μας, μου έλεγες με γάργαρο γέλιο: "Ωραίο ήταν, σκυλάκι μου"! Θα μπορούσα τότε να σε είχα χτυπήσει.
Μου είχες δώσει το ένα μετά το άλλο όλα τα ονόματα ζώων και λαχανικών που δίχως άλλο θα βρήκες στο Χίλιες και μία συνταγές, στον Τέλειο κηπουρό και στα Στοιχεία Φυσικής Ιστορίας για τις πρώτες τάξεις. [...]
Σε φιλώ με πάθος, υπό τον όρο ότι δεν θα πεις κουβέντα.

Ρενέ