Λευθέρης Πλακίδας: "...για να γίνουν τα όνειρα μας πραγματικότητα κάποιοι πρέπει να παλέψουν. Ή έστω να ποδηλατήσουν".

Με τον Λευθέρη, πάντα έριχνα άδεια, μήπως και πιάσω γεμάτα. Ειδικά σε περιόδους εκλογών που γνώριζα ότι τον "φλερτάρουν" έντονα. Δεν τσιμπούσε, δεν μου έκανε τη χάρη. Και όταν τον πίεζα λίγο παραπάνω- για να με ξεφορτωθεί προφανώς-μου πετούσε ένα "όχι, δεν υπέκυψα" (γελώντας) και αλλάζαμε θέμα. Αυτήν την φορά, δεν έριξα άδεια. "Χαμένος κόπος", σκέφτηκα. Και την πάτησα...

"Στο δίλημμα μόνος ή Μάνος, επέλεξα Μάνος. Στις εκλογές θα είμαι υποψήφιος στην Α΄ Θεσσαλονίκης με τη ΔΡΑΣΗ", γράφει μεταξύ άλλων στο προφίλ του στο facebook σήμερα. 

Την γνώμη μου για τους "πολιτικάντηδες" την διαβάσατε κάποιοι από εσάς στο blog μου http://moirasou.blogspot.com/2012/03/blog-post_19.html. Ο Λευθέρης είναι αλλιώς, όμως. Ο Λευθέρης βοηθούσε τους πάντες, πάντα. Πάμε στοίχημα ότι το ίδιο θα συνεχίσει να κάνει;

 

 

1)Ο Πρόεδρος της ΔΡΑΣΗΣ, κ. Στέφανος Μάνος, αναφέρει στο κείμενό του στο protagon.gr: «Δείξτε εμπιστοσύνη στις δυνατότητες σας, δώστε ψήφο εμπιστοσύνης στον εαυτό σας. Κάντε το σωστό. Ψηφίστε σοβαρά». Πώς το εισπράττεις;

Στις εκλογές δεν έχει νόημα να ψηφίσεις κόμμα διαμαρτυρίας και να εκτονώσεις την οργή σου με αυτόν τον τρόπο. Έτσι θα συνεχίσουμε να ζούμε στην υφιστάμενη κατάσταση. Δηλαδή να μη γίνεται τίποτα σωστά, να μην υπάρχει αξιολόγηση και αξιοκρατία, αλλά να βασιλεύει η ανομία και η ατιμωρησία. Πρέπει να ψηφίσει ο κόσμος ένα κόμμα που θα έχει λύσεις και προτάσεις εφικτές και δοκιμασμένες. Που να θέλει να μείνουμε στην Ευρώπη και στο ευρώ και να μην ισχυρίζεται διάφορα γραφικά του τύπου ας είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά χωρίς να κάνουμε μεταρρυθμίσεις και αλλαγές στο χρεωκοπημένο σύστημα.

2)«Πολίτες, όχι πελάτες» το moto σας. Αυτό τελικά μας έφθασε, εδώ που φθάσαμε; Ξεχνούσαμε ότι είμαστε πολίτες με δικαιώματα και υποχρεώσεις και καταντούσαμε πελάτες, απλά με "θέλω" και απαιτήσεις;

Αυτό έγινε πλέον καθεστώς και είναι ντροπιαστικό και για τις δύο πλευρές. Και για τους πολιτικούς που υπόσχονται ότι θα βολέψουν τους ψηφοφόρους τους και για τους πολίτες που έβλεπαν τους πολιτικούς ως γραφείο εξυπηρέτησης και ευρέσεως εργασίας. Πρέπει να ενεργοποιήσουμε την ατομική ευθύνη του κάθε πολίτη. Μόνο έτσι θα πάψουμε να ψάχνουμε ποιος φταίει για όσα γίνονται ή δε γίνονται. 

3)Στον ιστότοπο drassi.gr μπορεί κανείς να διαβάσει τις θέσεις της «Δράσης» για διάφορους τομείς. Ενδεικτικά αναφέρω τον τομέα της οικονομίας και των εργασιακών θεμάτων. Γιατί ιδιαίτερη έμφαση δίνεται περισσότερο στους «πυλώνες» του Περιβάλλοντος, της Παιδείας και του Πολιτισμού;

Η εκπαίδευση είναι το θεμέλιο μιας κοινωνίας. Όλα αρχίζουν ή τελειώνουν ανάλογα με το επίπεδο της εκπαιδευτικής κοινότητας και πόσο εμπνέει εκείνη τους μαθητές. Οι δάσκαλοι έτσι όπως όλοι μας τους ονειρευόμαστε, σε όλες τις βαθμίδες έχουν εκλείψει και όπου τους συναντάμε είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Ο πολιτισμός και το περιβάλλον είναι η ζωή μας. Χωρίς την τέχνη και τον πολιτισμό δεν έχει ενδιαφέρον η καθημερινότητα.  

 

4)Γνωρίζοντάς σε πολλά χρόνια τώρα πια, στοιχηματίζω ότι σου έγιναν και στο παρελθόν προτάσεις. Γιατί το αποφάσισες τώρα; Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να πεις το «ναι»;

Οι περισσότεροι πολιτικοί που έχω γνωρίσει από κοντά ένοιωθα ότι ζούσαν σε παράλληλο σύμπαν. Αυτό μου έκανε αρνητική εντύπωση και παρόλο που είχα και επαφές με κάποιους δε μπορούσα να κάνω κάτι παραπάνω. Η πραγματική ζωή είναι αλλιώς και αυτή η αίσθηση είναι που με ώθησε να πω το ναι. Φυσικά η διαδρομή και η πολιτική στάση του Στέφανου Μάνου και του Γρηγόρη Βαλλιανάτου. Και η επιμονή του παλιού φίλου Σάκη Κατρανίτσα (επικεφαλής της ΔΡΑΣΗΣ στη Θεσσαλονίκη) που μου είχε προτείνει πολλές φορές να συμπλεύσω μαζί του. 

Οι συγκεκριμένες προτάσεις για εύρεση λύσεων και η επιλογή να γίνουν δυσάρεστοι ως διοικούντες με στόχο να βελτιωθούν οι δομές και να αλλάξει η νοοτροπία. Είναι σίγουρο ότι όποιοι ασχοληθούν με τα κοινά τα επόμενα χρόνια και δεν είναι λαϊκιστές, θα έχουν δύσκολο έργο και θα δυσαρεστήσουν κομμάτια του κόσμου. Αλλά θα δουλεύουν για το καλό των πολλών και σε βάθος χρόνου. Η ΔΡΑΣΗ έχει κόσμο στις τάξεις της,  που θέλει να κάνει βήματα μπροστά και να ξεφύγει από το τέλμα που είναι η πολιτική εδώ και χρόνια. Να συνεχίσει όπου βρει κάτι ενδιαφέρον, να εφεύρει τρόπους να λειτουργεί με τους πολλούς και όχι με τους λίγους. Άνθρωποι που είναι μέσα στη ζωή και δεν την παρακολουθούν από την τηλεόραση.

5)Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, συνδέουμε το όνομά σου με τη λέξη «ποδήλατο». Όπως μοιράστηκες κι εσύ στο μπλογκ μας, βοήθησες την εξάπλωση του ποδηλάτου στην Ελλάδα. http://moirasou.blogspot.com/2012/03/blog-post_21.htmlΣκέφτηκες μήπως αν τελικά μπεις στον «χορό», γίνει η ζωή σου "ποδήλατο";

Όταν ξεκίνησα να μετακινούμαι με το ποδήλατο στη Θεσσαλονίκη στα τέλη του ΄80 και για πολλά χρόνια ήμουν ο γραφικός της πόλης. Αλλά είχα ένα όνειρο να δω τη Θεσσαλονίκη να γεμίζει με ποδήλατα. Πέρασαν δύο δεκαετίες για να το ζήσω αυτό. Ελπίζω με την πολιτική τα όνειρα μου να υλοποιηθούν πιο σύντομα. Ένα από αυτά είναι να γίνει η πόλη που το ποδήλατο να είναι σημείο αναφοράς. Αλλά και το τρέξιμο όπως φάνηκε και την 1^η Απριλίου με το Μαραθώνιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου που έβγαλε τόσο κόσμο στους δρόμους.  Θα γίνει η ζωή μου ποδήλατο και το αισθάνομαι αυτό. Αλλά κάθε διαδρομή έχει τις δυσκολίες της και για να γίνουν τα όνειρα μας πραγματικότητα κάποιοι πρέπει να  παλέψουν. Ή έστω να ποδηλατήσουν.