ΠΡΟΣΟΧΗ: ΔΑΓΚΩΝΕΙ!

Οι παλιότερες γενιές έλεγαν ότι η υπομονή είναι η μεγαλύτερη αρετή. Μπούρδες. Αρετή για ποιον; Γι' αυτόν που κάνει τον...βλάκα ή για αυτόν που την γλιτώνει, επειδή ο άλλος έκανε τον...βλάκα; Αυτό, βλέπετε, ξέχασαν να μας το διευκρινίζουν οι γιαγιάδες μας.

Στοιχηματίζω ότι έχετε βρεθεί πάμπολες φορές στη θέση μου. Θολώνει το μάτι σας (μεταφορικά σε εσάς, κυριολεκτικά σε μένα, βλέπετε έχω ανεβεί επίπεδο), σας πιάνει λύσσα και αναρωτιέστε εντόνως γιατί κάθε φορά που σας κάνουν να ξεπερνάτε τα όριά σας, νιώθετε ακόμα πιο έντονα την ανάγκη να θέσετε τα "όριά" σας, προτού σας φτάσουν σε εκείνο το τόσο κρίσιμο σημείο.

Η υποκρισία πρωταγωνιστεί στο "θέατρο του παραλόγου" που όλοι κόψαμε εισιτηριάκι, άλλοι στις ακριβές θεσούλες και άλλοι στο γκαζόν, κι οι υποκριτές και δήθεν "σωτήρες" επιπλέουν σαν τους φελλούς.

Αυτοί που ξέχασαν να αγαπούν τους ανθρώπους, δηλώνουν φιλόζωοι. 

Αυτοί που δεν αγάπησαν ποτέ τον εαυτό τους, δηλώνουν φιλάνθρωποι. 

Και τέλος, αυτοί που μόνο το καλό σου δεν θέλουν, είναι έτοιμοι να θυσιαστούν για σένα. 

Σε λέει τεμπέλη, ο ακαμάτης. 

Σε λέει ευαίσθητο, ο αναίσθητος. 

Σε λέει αχάριστο, ο αγνώμων. 

Σε λέει άπιστο, ο...και καλά πιστός. 

Δεν δηλώνω φιλόζωη, αλλά δεν θα έκανα ποτέ κακό με τη θέλησή μου ούτε σε ζώο, ούτε καν σε άνθρωπο με ζωώδη συμπεριφορά. 

Δεν δηλώνω έμπειρη και εργασιομανής (ακόμα κι αν θα μπορούσα), αλλά δεν επιτρέπω και σε κανέναν...βολεψάκια να μου υποδείξει τον σωστό δρόμο και να μου κολλήσει ταμπέλες και ρετσινιές. 

Δεν δηλώνω θεοσεβούμενη, αν και έχω αποδείξει ότι εγώ τουλάχιστον έχω και ιερό και όσιο. 

 Η σημερινή ανάρτηση έχει ως βασικό της θέμα τα ΟΡΙΑ.

 Τα δικά σου, τα δικά μου. 

Δεν χρειάζεται να μου τα εξαντλήσεις, για να στα ορίσω. Οφείλω να στα θέσω από τις αρχές, για να μη διανοηθείς καν να τα πλησιάσεις. 

Και αν πάλι θέλεις να το επιδιώξεις, κάντο με το πραγματικό σου πρόσωπο. Βγάλε τη μάσκα σου, πέτα τον μανδύα του "καλού φίλου", του "καλοπροαίρετου συγγενή", του "καλοκάγαθου συνεργάτη" και ρίσκαρέ το... Δεν έχεις κάτι να χάσεις, όταν το παιχνίδι είναι ήδη χαμένο από χέρι. 

ΠΡΟΣΟΧΗ! ΔΑΓΚΩΝΕΙ! 

Από σήμερα, κι ας έπρεπε από χθες...

Από τώρα, κι ας έπρεπε καιρό πριν...

Από τώρα και σήμερα, για αύριο, για μεθαύριο, για πάντα. 

 

Με αγάπη, 

Βίλυ