Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Μια ζωή για μένα moirasou.org

"Πώς βγαίνει μια τέτοια φωνή από μια τόσο μικροσκοπική φιγούρα"; 

Αυτή ήταν η πρώτη μου σκέψη όταν είδα για πρώτη φορά την Ευρυδίκη πάνω στην τεράστια πίστα της Θεσσαλονίκης, λίγο πριν μου παραχωρήσει την πρώτη μας συνέντευξη (ακολούθησαν μετέπειτα άλλες δύο). Η τεράστια αυτή πίστα -η λίγο κρύα με μια γρήγορη ματιά- ξαφνικά ζέστανε τόσο πολύ από τη φωνή της που δεν μπορούσα να πάρω το βλέμμα μου από πάνω της. Έμοιαζε τόσο εύθραυστη, μα ταυτόχρονα τόσο δυναμική. Έμοιαζε τόσο "μικρή", μα τελικά αβίαστα αποδείκνυε πόσο "μεγάλη" ήταν.
Για μένα μέχρι τότε ήταν το κορίτσι που τραγουδούσε «Τρελαίνεις την πυξίδα μου και δείχνει όπου πας», για μένα ήταν η γυναίκα που ερμήνευε το «Μίσησέ με δεν πειράζει/μου φτάνει που θα ξέρω πως νιώθεις και για μένα κάτι», για μένα ήταν μέχρι να την γνωρίσω ήταν μια…ιδιαίτερα «ιδιαίτερη» τραγουδίστρια.
Περνώντας δύο ώρες μαζί της, στο καμαρίνι της, γνώρισα μια άλλη Ευρυδίκη. Αυτή που αργότερα θα έγραφε και θα τραγουδούσε «Κι είμαι πια 36 και φοβάμαι/γιατί κάνω ακόμα σαν παιδί». Αυτήν που θα με μάγευε λίγα χρόνια μετά με το «μόνη δεν ξέρω να ζω/κι όμως μακριά σου να φτιάξω μπορώ/ μια ζωή για μένα».
Αυτή που με κάνει και κλαίω από συγκίνηση κάθε φορά που ακούω το τραγούδι της «Ονειρεύομαι ακόμα μαμά».
"Και χάθηκα σε ένα μακρύ ταξίδι/αγάπησα και πόνεσα πολύ/προσπάθησα κι αν έχασα στο τέλος, κράτησα για μένα μια στιγμή".
Ευρυδίκη, σε ευχαριστώ!

Η αγάπη σου για τη μουσική, το τραγούδι και τον χορό ξεκίνησε όταν ήσουν ακόμα μικρό κορίτσι, με μαθήματα κιθάρας, θεωρίας, αρμονίας και πιάνου στο Ελληνικό Ωδείο Λευκωσίας. Σήμερα εσύ είσαι αυτή που φοράς το κοστούμι της «δασκάλας» στο ΜΟΥΣΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ – STUDIO του Γιώργου Θεοφάνους. Ποια είναι τα συναισθήματά σου έως τώρα από αυτήν την πρωτόγνωρη εμπειρία;
Είμαι πρώτα από όλα χαρούμενη που βρίσκομαι κοντά σε νέα παιδιά και εκμεταλλεύομαι την ευκαιρία που μου δίνεται να μεταφέρω τις εμπειρίες μου και να μεταδώσω τις γνώσεις μου σε νέους που έχουν τη διάθεση να μάθουν.
Δεν βλέπω τον εαυτό μου σαν δασκάλα, αλλά σαν έναν άνθρωπο που έχοντας αφιερώσει χρόνια σε σπουδές και έχοντας εξασκήσει χρόνια το επάγγελμα του τραγουδιστή έχοντας υπάρξει αμέτρητες φορές σε μεγάλες σκηνές, έρχεται να διδάξει τις εμπειρίες του βοηθώντας ουσιαστικά τους νέους να ανακαλύψουν τον "μουσικό" εαυτό τους και να εξελίξουν τις ικανόνητες και το ταλέντο τους.
Φέτος μπαίνουμε στη δεύτερη χρονιά λειτουργίας της σχολής "ΜΟΥΣΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΓΙΩΡΓΟΥ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ" και ετοιμάζουμε και καινούρια τμήματα advanced  για τα παιδιά που ξεκίνησαν πέρσι καθώς επίσης και για νέους μαθητές οι οποίοι είναι ήδη πιο προχωρημένοι.
Το τελικό αποτέλεσμα πάντως της πρώτης μας χρονιάς, που φάνηκε και στην τελευταία παράσταση που κάναμε στο FAKTOR στην Αθήνα με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενη και περήφανη για όλα τα παιδιά.

Στο προσωπικό σου site http://www.evridiki.gr αναφέρεται ότι τα καινούρια σου τραγούδια μιλάνε για τα όνειρα που γεννιούνται καθημερινά, για τα “θέλω” που γίνονται ανάγκη, τις επιλογές που αλλάζουν τον κόσμο μας και μας βοηθούν να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, τα λάθη που μας στοιχειώνουν, τις χαμένες ευκαιρίες, τους μικρούς αποχωρισμούς που αφήνουν τα σημάδια τους στην ψυχή μας, τις απαντήσεις που δε θα’ ρθουνε ποτέ και….. για τα όμορφα πράγματα που κρύβονται στα παραμύθια. Μίλησέ μου για αυτά τα νέα τραγούδια, λοιπόν.
Τα τραγούδια μου κρύβουν μέσα τους τα όνειρα μου, τις σκέψεις μου, τις αδυναμίες μου, τις μικρές χαρές και τις μικρές απογοητεύσεις μου. Είναι τραγούδια "αληθινά" γιατί μιλάνε στην ψυχή μου, είτε είναι ερωτικά είτε κοινωνικά...η προσωπικότητα ενός ανθρώπου αποτελείται από πολλές πλευρές και αυτό θέλησα να εκφράσω μέσα από αυτή τη δουλειά μου. Έγραψαν για μένα φίλοι, όπως ο Κώστας Τουρνάς, ο Γιώργος Θεοφάνους ,η Ευσταθία, ο Γιώργος Παπαδόπουλος, ο Κυριάκος Ντούμος, ο Θοδωρής Μαραντίνης, ο Δημήτρης Κοργιαλάς, ο Θάνος Παπανικολάου, η Βίκυ Γεροθόδωρου, ο Σταύρος Σταύρου και τραγούδησαν μαζί μου επίσης αγαπημένοι φίλοι όπως ο Μιχάλης Κεχαγιάς, η Πέγκυ Ζήνα και ο Γιώργος Παπαδόπουλος. Ένας ακόμα λόγος να νιώθω ότι στήθηκε μια μικρή γιορτή για χάρη μου όταν έχω τη συμμετοχή τόσων αγαπημένων και σημαντικών συναδέλφων στο δίσκο που με αυτόν σηματοδοτείται ουσιαστικά η είσοδος στη τρίτη δεκαετία της καριέρας μου. Εύχομαι και τα επόμενα που θα ρθούν να γίνει με τόση αγάπη και προθυμία.


 Στην πρώτη συνέντευξη που κάναμε μαζί πριν από πολλά χρόνια ήσουν στην φάση να επιχειρήσεις να βγάλεις στο φως και τα δικά σου τραγούδια ενώ σήμερα πια το έχεις τολμήσει. Πώς είναι να ¨ξεγυμνώνει¨ κανείς με αυτόν τον τρόπο το «είναι» του; Μόνο τότε μπορεί να νιώσει κανείς ολοκληρωμένος καλλιτέχνης;
Δεν είναι εύκολο να λέει κανείς τα δικά του τραγούδια, ειδικά όταν αυτά γράφονται μέσα από δικές σου εμπειρίες και είναι πιο προσωπικά όπως τα δικά μου. Παρόλα αυτά είναι απαραίτητο πια για μένα και μόνο τότε αισθάνομαι, όπως πολύ σωστά το έθεσες, ολοκληρωμένος καλλιτέχνης.


Είναι γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια πειραματίστηκες με διάφορες μορφές καλλιτεχνικής δραστηριότητας. Το 2001, μάλιστα, συμμετείχες με μεγάλη επιτυχία και στο musical «Ο βασιλιάς κι εγώ». Αυτό εννοούσες όταν δήλωνες σε μια συνέντευξή σου ότι "δε θα γεράσω σε αυτό το χώρο με απωθημένα;"
Κάπως έτσι πρέπει να το εννοούσα. Έχω πάντα την τάση να θέλω να κάνω το δικό μου, να επιμένω σε πράγματα ακόμα κι όταν άλλοι μου λένε ότι κάνω λάθος...και έχω κάνει και τα δικά μου λαθάκια, αλλά πάλι ξεροκέφαλη είμαι και πεισματάρα. Ναι, δεν μ' αρέσουν τα απωθημένα, ούτε στη μουσική μου ούτε στη ζωή μου. Για κάποιο λόγο που μάλλον αυτό με κάνει συγκροτημένο άνθρωπο, στη ζωή μου βάζω "πρέπει" και "μη"...στη μουσική μου ποτέ. Έχω, όμως, μάθει πια καλά τον εαυτό μου και ξέρω ότι ό,τι μου λέει το ένστικτο μου είναι μάλλον για καλό μου κι έτσι το ακολουθώ. Νομίζω ότι καλλιτεχνικά μόνο καλό μπορεί να μου κάνει.


Ονειρεύομαι ακόμα μαμά". Είσαι έτοιμη κάποια στιγμή να στο τραγουδήσει ο γιος σου, ο Άγγελος; Γιατί τα χρόνια θα περάσουν κι εκείνος με τη σειρά του θα αγαπήσει, θα φοβηθεί και είμαι βέβαιη ότι θα συνεχίσει παρόλα αυτά να ονειρεύεται…
Ελπίζω ότι θα συνεχίσει να ονειρεύεται... γιατί αυτή η νέα γενιά έχει να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα και δυσκολίες. Αυτό όμως είναι κάτι που προσπαθώ συνεχώς να του λέω και να του υπενθυμίζω...ότι πρέπει να κάνουμε τη ζωή που ονειρευόμαστε και όχι να ονειρευόμαστε με βάση τη ζωή που μας επιβάλλουν να ζούμε. Έτσι γινόμαστε πιο δυνατοί και μαθαίνουμε να επιμένουμε και να οραματιζόμαστε. Σε αυτή τη νέα γενιά βασιζόμαστε για το μέλλον της χώρας μας, για την ευημερία, την πρόοδο και στο τέλος της ημέρας ακόμα και για την ίδια την ελευθερία μας.


Ο Δημήτρης Καμπάς σου σκηνοθέτησε το βιντεοκλίπ του νέου σου τραγουδιού «Μια ζωή για μένα» και μάλιστα με γυρίσματα που έγιναν στα λαδάδικα στη Θεσσαλονίκη. Τελικά αυτό είναι το λάθος που κάνουμε στις σχέσεις μας; Ζούμε μια ζωή για τον άλλον και ξεχνάμε τις δικές μας ανάγκες και τα δικά μας θέλω;
Δυστυχώς αυτός είναι ένας βασικός λόγος για τη δυστυχία και τη μιζέρια σε πολλά ζευγάρια και όχι μόνο. Ακόμα και στη δουλειά μας πολλές φορές λειτουργούμε με τρόπο που εξυπηρετεί άλλους και όχι εμάς τους ίδιους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να πνιγόμαστε, να δυσφορούμε, να έχουμε θυμό μέσα μας, να είμαστε δυστυχισμένοι και να είμαστε οι ίδιοι σαν μία ωρολογιακή βόμβα έτοιμοι να εκραγούμε...


Θέλω να μοιραστείς μαζί μας τα αγαπημένα σου τραγούδια. Το αγαπημένο τραγούδι των παιδικών σου χρόνων…εκείνο που αγαπάς να ακούς όταν είσαι θυμωμένη ή ευτυχισμένη…εκείνο που κάθε φορά που το ακούς το μυαλό σου πηγαίνει αυτόματα στον Δημήτρη Κοργιαλά…
LA VIE EN ROSE - EDITH PIAF, NE ME QUITTE PAS - JAQUES BREL,  SUSPICIOUS MINDS - ELVIS PRESLEY...Το τραγούδι που μου φέρνει στο μυαλό τον Δημήτρη είναι εννοείται το WITHOUT YOU I'M NOTHING - PLACEBO , αυτό ακούγαμε συνέχεια και φόραγε και το μπλουζάκι τους την εποχή που γνωριστήκαμε όπως επίσης και το FRIDAY I'M IN LOVE των THE CURE.

Τι να περιμένουμε μελλοντικά από την Ευρυδίκη;
Κάνω αρκετά σχέδια για τον επόμενο χειμώνα, αλλά προτού ανακοινώσω ο,τιδήποτε να πω ότι σημασία έχει να είμαστε όλοι καλά, να έχουμε την υγεία μας για να μπορούμε να κάνουμε σχέδια και να δούμε λίγο φως στον ορίζοντα σε σχέση με το μέλλον της χώρας μας ώστε να αρχίσουμε ξανά να δημιουργούμε. Προς το παρόν να σας πω ότι ελπίζω μέσα στον Οκτώβριο-Νοέμβριο να ανεβάσω μία παράσταση που δουλεύω στο μυαλό μου εδώ και δύο χρόνια και αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά παρά τις οικονομικές αντιξοότητες...δουλεύω επίσης πάνω στο άλμπουμ με τις διασκευές τραγουδιών από όλη τη δισκογραφία μου και συζητάμε και για μία μουσικοθεατρική παράσταση που γράφει μία πολύ καλή μου φίλη, αλλά λεπτομέρειες θα μπορώ να σας πω το χειμώνα.





Δεν υπάρχουν σχόλια: