Πες μου που πουλάν καρδιές, να πουλήσω και τη δική μου...

Μας μεγάλωσαν με λάθος τρόπο. Μας μεγάλωσαν με λάθος αξίες. Κάλλιο να μας μεγάλωναν αλλιώς.

Δεν είναι απλές σκέψεις τα άνωθεν. Είναι συμπέρασμα. Απόσταγμα ζωής θα έλεγα, αλλά ξέρω ότι θα ακουστεί βαρύγδουπο και λέω να το αποφύγω.

Να αγαπάς τον πλησίον σου. Να είσαι συμπονετικός. Αν σε χαστουκίσουν από το ένα μάγουλο, να γυρίσεις και το άλλο. Να μην κρατάς κακίες. Να είσαι ακριβοδίκαιος. Να μην κάνεις αυτό που δεν θέλεις να σου κάνουν. Ηθικοπλαστικές μπούρδες που "χοροπηδούν" ανεξέλεγχτα στα αυτιά μας χρόοοονια τώρα. Να…να…να…Εσύ αυτό, κι ας κάνει ο άλλος εκείνο. Εσύ να στέκεσαι στο ύψος των περιστάσεων, να μην πέφτεις στο επίπεδό τους, εσύ να δείχνεις την αξία σου, να μην λυγίζεις. Ποιος τα λέει όλα αυτά; Η μαμά σου, η γιαγιά σου, ο Θεούλης, ο δάσκαλος στο σχολείο και με βεβαιότητα εκείνο το αγγελάκι στον ένα σου ώμο με το φωτοστέφανο και το ραβδάκι (έχω μπερδέψει λίγο το καλό αγγελάκι με την νεράιδα από την Σταχτοπούτα αλλά έτσι το φαντάζομαι).

Κατάφερε να σας πείσει; Περαστικά σας. Επιλογή σας; Ακόμα χειρότερα.

Κάποιοι έξυπνοι, κάποιοι μάγκες, επιλέγουν τον άλλο δρόμο, τον πιο περπατημένο, το κοπάδι που λένε. Μην μου πείτε ότι δεν έχετε ακούσει τα εξής λογάκια από κανέναν στη ζωή σας. Εσύ να μην πηγαίνεις από τον περπατημένο δρόμο, από εκεί που πηγαίνουν όλοι, εσύ να χαράζεις τη δική σου πορεία, να αφήνεις τα δικά σου χνάρια… Εσύ να μην πας με το κοπάδι, να πάρεις την αντίθετη τροχιά, μόνο έτσι θα ξεχωρίσεις… Αχ, τι γλυκό...

 Η μικρή Κατερινούλα στο σχολείο έφαγε ξύλο από τον Μανωλάκη. Πήγε στην δασκάλα της και μετά στη μαμά της στο σπίτι και αφού της χάιδεψαν και οι δυο τα ξανθά μαλλάκια της, της πρότειναν να δώσει τόπο στην οργή και να μην δείρει κι αυτή με τη σειρά της τον Μανωλάκη. Αν την ξαναχτυπούσε, εκείνη με λογάκια θα έπρεπε να του εξηγήσει ότι δεν κάνει να χτυπάμε τα άλλα παιδάκια, παρά μόνο να τα αγαπάμε και να τα φροντίζουμε. 

Η μεγάλη πια Κατερίνα πήγε στη δουλειά και το αφεντικό της την παρενόχλησε σεξουαλικά, δεν την πλήρωσε, την μείωσε λεκτικά, της διέλυσε την ψυχολογία κτλ κτλ κτλ. Ποιος θα χαϊδέψει τώρα τα μαλλάκια της Κατερινούλας, οέο; 

Ο καιρός που έπρεπε να αγαπάς τον πλησίον σου πέρασε ανεπιστρεπτί. Να’ χα εκατό καρδιές να σε αγαπώ χίλιες φορές; Μπα, δεν ψήνομαι. Εγώ δεν ξέρω πού να κρύψω και την μία που έχω. Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, συνεπώς πρέπει λίαν συντόμως να γίνω κι εγώ μεγάλο. Έχω και μια λιγούρα…

Δύσκολος καιρός για πρίγκιπες…Σε λάθος εποχή γεννήθηκα, μαμά!!!

Με αγάπη, Βίλυ

Υ.Γ. Μην δείξετε αυτό το κείμενο στην μικρή Κατερινούλα. Δεν χρειάζεται να ξέρει από τώρα τα…προσεχώς.