Συντομία

Από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάϊ, Ιστορίες να σκεφτείς.

ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ σήμερα το ξημέρωμα.
έζησα την παιδική μου ηλικία το πρωί
και γύρω στο μεσημέρι
έμπαινα ήδη στην εφηβεία μου.
Και δεν είναι ότι τρόμαξα
που ο χρόνος μου περνάει τόσο βιαστικά.
Μόνο με ανησυχεί λίγο να σκέφτομαι
ότι ίσως αύριο
να είμαι πολύ γέρος
για να κάνω όλα όσα άφησα σ' εκκρεμότητα.

Από το ίδιο βιβλίο και τα παρακάτω:

Η πραγματικότητα δεν είναι όπως θα με συνέφερε εμένα να είναι.
Δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι.
Δεν είναι όπως μου είπαν ότι θα είναι.
Δεν είναι όπως ήταν.
Δεν είναι όπως θα είναι αύριο.
Η πραγματικότητα γύρω μου είναι όπως είναι.

Όταν κάποιος τολμάει να πει "όχι"
αρχίζει να ανακαλύπτει  άγνωστες πλευρές των φίλων του:
τον σβέρκο, την πλάτη και όλα τα σημεία που γίνονται ορατά μόνο όταν ο άλλος φεύγει.

Σε συναντώ...
Σε ακούω...
Σου μιλάω..
Σε αγκαλιάζω...
Σε φιλάω...
Σε έχω...
Σε σφίγγω...
Σε αιχμαλωτίζω...
Σε απορροφώ...
Σε πνίγω...
Σε αγαπώ;

Υ.Γ. Θα ήταν ίσως καλή ιδέα να μοιραστούμε αγαπημένα μας αποσπάσματα από πεζά, ποιήματα κτλ. Έτσι, για να ξεκουράζεται το μάτι, όταν το έχει ανάγκη...