«Τα καλύτερα στη ζωή έρχονται τζάμπα…»

Πόσο κοστίζει μια σφιχτή αγκαλιά και ένα υγρό φιλί;

Πόσο ακριβή είναι μια βόλτα με έναν φίλο, τον καλύτερό σου φίλο;

Και πόσο να κάνει, άραγε, το σημείωμα στο καθρέφτη με το «σ’ αγαπώ πιο πολύ από χθες και λιγότερο από αύριο»;

«Οι νέες αρχές είναι πάντα δύσκολες, αλλά τα πράγματα έχουν τη σημασία που τους δίνουμε εμείς», λέει το εισαγωγικό σχόλιο πριν από το υπέροχο τραγούδι του Πάνου Μουζουράκη στην τηλεοπτική σειρά S1ngles.

Πόσο θα με χρεώσουν ένα τρυφερό χάδι;

Πόσο πρέπει να πληρώσω για ένα «πιστεύω σε σένα, συνέχισε…»;

Πόσα θέλεις για να μου επιτρέψεις να κοιμηθώ στην αγκαλιά σου και να με αφήσεις εκεί, μέχρι να με πάρει ο ύπνος;

«Ψάχνουμε ένα νόημα που δεν βρίσκει κανείς, τελικά υπάρχει όπου το δώσουμε εμείς», λέει το τραγούδι. Μήπως, όμως, είμαστε τόσο απορροφημένοι από τα προβλήματά μας, που δεν έχουμε την ευθυκρισία να το κάνουμε;

Πόσα να σου δώσω, για να μου δώσεις το χέρι σου όταν φοβάμαι;

Πόσο κοστίζει μια παρηγορητική σου λέξη όταν χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου;

Πόσο ακριβός είναι ένας περίπατος, εκεί που πρωτογνωριστήκαμε, εκεί που μου έδωσες το πρώτο μας φιλί, εκεί που θα επιστρέφω κάθε φορά, αν μια μέρα αποφασίσεις ότι είναι πολύ ακριβός αυτό ο περίπατος;

Δεν μπορώ να ξέρω τι θα μου ξημερώσει αύριο. Δεν ξέρω καν τι θα μου επιφυλάσσει η μέρα λίγο αργότερα. Το μόνο που ξέρω ΤΩΡΑ-τώρα, ούτε καν σε ένα λεπτό από τώρα- είναι πώς μπορεί οι νέες αρχές να είναι πάντα δύσκολες, αλλά στα δύσκολα φαίνεται η αξία των πραγμάτων, η αξία των συναισθημάτων, η αξία του επιδερμικού ή τελικά του αληθινού. Η αξία η δική σου, η αξία η δική μου, η αξία αυτών που αντέχουν να είναι δίπλα σου, η αξία αυτών που δεν θα καταφέρουν τελικά να μείνουν δίπλα μου…

«Δώσε σημασία και ίσως να δεις πως υπάρχουν πράγματα που αξίζει να ζεις…»!!!

Με αγάπη, Βίλυ